کتاب عشق اول، مجموعه ای از داستان های کوتاه نوشته ی ساموئل بکت است که اولین بار در سال 1945 به انتشار رسید. این مجموعه ی جذاب و خواندنی، دربردارنده ی چهار داستان برجسته ای است که بکت برای نوشتن آن ها، برای اولین بار از زبان فرانسوی استفاده کرد. این داستان ها، بینشی شگفت انگیز را از مسائل و موضوعاتی ارائه می کند که ذهن و اندیشه ی ساموئل بکت را در سراسر دوران حرفه ای او به عنوان یک نویسنده، به خود مشغول ساخته بودند. همانطور که اولین داستان کوتاه کتاب عشق اول به خوبی نشان می دهد، نویسندگان معدودی توانسته اند به اندازه ی ساموئل بکت با چنین هوش، بی پردگی و مهارتی، افکار و تخیلات خود را در قالب داستان هایی تأثیرگذار و به یاد ماندنی به روی کاغذ آورد.

دوستش داشتم داستان زنی است که همسرش او و دو دخترش را به خاطر معشوقه‌اش ترک می‌کند. کلوئه زن جوانی است که همسرش، آدرین، را عاشقانه دوست دارد. اما آدرین، پس از چند سال زندگی، به کلوئه می‌گوید معشوقه‌ای دارد و می‌خواهد کلوئه را ترک کند. کلوئه با دو دختر کوچکش به ویلای پدر و مادر آدرین در خارج از شهر می‌رود. پدرشوهر کلوئه٬ پی‌یِر٬ مردی خشک و آرام است. او در گفت‌و‌گویی طولانی با کلوئه ماجرای عشق خودش را بازگو می‌کند و  اشتباهاتش در راه این عشق را به خاطر می‌آورد . پی‌یر از عاشقی پس از ازدواج حرف می‌زند و از دو راهی ماندن یا رفتن و ترک کردن. دوستش داشتم  رمانی است درباره‌ی جدایی و باور به این‌که زندگی هیچ‌کس با جدایی به پایان نمی‌رسد.

خیلی وقت بود که به اندازه ی واقعی اش نبود. به خاطر همین، حالا احساس عجیبی داشت. ولی در عرض چند دقیقه عادت کرد و مثل همیشه مشغول حرف زدن با خودش شد. (خب، نصف نقشه ام اجرا شد! چقدر این همه تغییر آدم را گیج می کند! یعنی حتی مطمئن نیستم یک دقیقه بعد چه شکلی می شوم! ولی خب به اندازه ی واقعی ام برگشته ام. کار بعدی ام این اسست که بروم به آن باغ زیبا... اما چطور این کار را بکنم؟) این را که گفت، ناگهان از مکانی باز سردرآورد که خانه ای کوچک، به ارتفاع کمتر از یک متر و نیم، در آن پیدا بود.

در داستان برف‌های کلیمانجارو، نویسنده درد و محنت مردی زخمی به نام هری Harry را که دچار یک بیماری ناعلاج شده است، را به تصویر می کشد. در این داستان، نویسنده دردهای فیزیکی و روحی هری Harry را به تصویر کشیده و خاطرات گذشته‌ ی او را در لحظه‌های رهایی از درد بیان کرده‌است. این داستان ترکیبی از دردمندی انسان و بی رحمی جهان پیرامون می باشد.

آگنیشکا عاشق وادی زادگاهش، دهکده‌ی آرام، بیشه‌ها و رودخانه‌ی درخشان وادی است؛ اما جنگل فاسد، پر از نیروی پلید در مرز وادی ایستاده و بر زندگی آگنیشکا سایه انداخته. مردم او به جادوگر سرد و توانایی به نام اژدها متکی هستند تا نیروی جنگل را عقب براند؛ اما جادوگر در برابر کمکش، بهایی گزاف می‌طلبد: زن جوانی باید به او داده شود تا به مدت ده سال به او خدمت کند، سرنوشتی به هولناکی گرفتار شدن در چنگال جنگل. مراسم انتخاب بعدی به‌سرعت در حال نزدیک شدن است و آگنیشکا می‌ترسد. او می‌داند که اژدها کاسیا را خواهد برد: کاسیای زیبا، باوقار و شجاع. کاسیا همه‌ی خصوصیاتی را دارد که آگنیشکا ندارد؛ و عزیزترین دوست او در دنیاست و هیچ راهی برای نجات کاسیا وجود ندارد.

کورتنی سامرز 32 ساله،نخستین رمانش را در 18 سالگی نوشت و در سال 2009وقتی که فقط 23 سال داشت،جایزه ی سیبل را در حوزه ی داستان جوانان دریافت کرد.

روزنامه نگار و نویسنده­ی آمریکایی، رمان­های متعددی نوشته که بیشتر­شان در سینما مورد اقتباس قرار گرفته­اند فیلم «انجمن شاعران مرده» سال 1989 به کارگردانی پیتر ویر و پیش از چاپ رمان آن ساخته شد و جایزه­ی بهترین فیلم مراسم اسکار آن سال را به خود اختصاص داد. تام شولمن جایزه­ی بهترین فیلم­نامه را به دست آورد و فیلم در دو بخش بهترین بازیگر مرد (رابین ویلیامز) و بهترین کارگردانی نامزد دریافت جایزه شد. «به خاطر این که روزی غذای کرم­ها خواهیم شد. چون شماری محدود از بهار و تابستان و پاییز را تجربه خواهیمکرد. باورش سخت است اما روزی از نفس خواهیم افتاد. تن­مان سرد خواهد شد. و خواهیم مرد به چهره این مردهای جوان نگاه کنید. آیا چشمان­شان مثل شما پر از امید نیست؟ حالا بگویید این امیدها و لبخندها کجا رفته­اند؟ حالا هرکدام. غذاهای گل نرگس شده­اند! به زمزمه­شان از پشت قاب عکس­ها گوش کنید که از ورای گذشته با شما حرف می­زنند.» دم را غنیمت بشمار. زندگی­ان را فوق­العاده کن... . 

آینده‌ی شما مانند جاده‌ای که به دوردست‌ها منتهی می‌شود پیش روی شماست. آرزوهایی که می‌خواهید به آن‌ها برسید...امیالی که می‌خواهید آن‌ها را اقناع کنید در امتداد این جاده قرار دارند... .